Mantelzorgers Westerwolde nemen mantelzorgcompliment in ontvangst

Foto: Catharina Glazenburg

WESTERWOLDE, BLIJHAM – Vandaag werden in de Koningsspil in Blijham de eerste mantelzorgcomplimenten uitgereikt.

Op 10 november is het de dag van de mantelzorg. Op deze dag worden mantelzorgers in heel Nederland in het zonnetje gezet. De gemeente Westerwolde bedankt haar mantelzorgers met een het mantelzorgcompliment. Dit compliment bestaat uit 4 bonnen van €25,-. Daarnaast organiseert Stichting Welzijn Westerwolde (de lokale welzijnsorganisatie) een aantal activiteiten op de dag van de mantelzorg.

Er zijn dit jaar ruim 770 mantelzorgcomplimenten verstrekt, verdeeld over de hele gemeente Westerwolde. Vanaf 8 november worden de mantelzorgcomplimenten uitgedeeld op verschillende plaatsen en momenten in de gemeente Westerwolde. Wethouder Potze was vanmiddag namens de gemeente in de Koningsspil te Blijham aanwezig om de eerste bonnen uit te reiken. Een van de mantelzorgers die het compliment in ontvangst mocht nemen was mevrouw Gerda Meijer (foto). Onderaan dit artikel leest u haar verhaal.

Wat is mantelzorg nu eigenlijk?

Mantelzorg is de onbetaalde zorg voor een naaste. De zorg is ontstaan is vanuit een sociale relatie en kan uit verschillende dingen bestaan. Denk hierbij aan: persoonlijke verzorging van een naaste en het klaarleggen van medicatie. Maar, ook het zorgen voor iemand met psychische problemen valt onder mantelzorg. Het is zorg wat je overkomt en niet iets waar je voor kiest. Bijna iedereen komt wel eens in zijn leven in aanraking met mantelzorg. Stichting Welzijn Westerwolde biedt in de gemeente mantelzorgondersteuning aan en ook de mogelijkheid om met andere mantelzorgers in contact te komen door middel van het trefpunt mantelzorg.

Hoe rol je in de Mantelzorg? Een inkijkje in het leven van een mantelzorger:


“31 december 2009 was voor ons, Dirk en Gerda Meijer en ons gezin, de start van een heel ander leven. Op die dag kreeg mijn man een zwaar herseninfarct en werd hij met spoed opgenomen in het UMCG. Hij was halfzijdig verlamd en kon niet meer praten. Dankzij het feit dat hij binnen een uur na het infarct in het ziekenhuis was en er een trombolyse kon plaatsvinden, liep Dirk na 14 dagen zelf weer het ziekenhuis uit. Vervolgens ging hij naar het Beatrixoord in Haren voor revalidatie. Daar is hij 3 maanden intern geweest en toen nog 9 maanden extern. Hij was toen zover hersteld dat hij zichzelf weer kon redden met veel dingen, alleen het praten bleef moeilijk( afasie) en de rechterkant van zijn lichaam functioneert niet meer zoals normaal. Ook heeft hij moeite om complexe handelingen uit te voeren (apraxie) hetgeen tot veel frustratie en boosheid leidt.

De man( hij was net met pensioen) die altijd zorgde voor zijn gezin, sportief was, de tuin onderhield en de huishouding deed wanneer ik werkte, was in een klap een heel andere persoon geworden. Ik moest nu voor hem zorgen. Maar met wat hij nog kon hebben we toch leuke en fijne dingen kunnen doen. We gingen nog op vakantie en we fietsten vaak.

Echter kreeg hij in maart 2020, net voordat de coronacrisis begon, een hersenbloeding aan dezelfde kant in zijn hoofd. Weer een week in het ziekenhuis en 7 weken in Old Wolde voor revalidatie. Alles wat hij had opgebouwd was in een keer weer verdwenen en de zorg voor hem werd steeds zwaarder. Zijn spraak en mobiliteit was een stuk minder geworden. De Buurtzorg moest komen en hij ging 2 dagen per week naar de dagbesteding De Lindehoeve in Vriescheloo.

In september 2020 kreeg hij blaasontsteking en een delier, dus weer een week ziekenhuis en weer ging hij hard achteruit. Hij is toen 5 dagen naar Vriescheloo gegaan om mij te ontlasten. De situatie werd steeds lastiger thuis en hebben we een WLZ-verklaring aangevraagd, omdat de zorg thuis te zwaar werd. Sinds 12 juli verblijft hij nu in de Blanckenborg in Blijham.

Ik heb het nu iets rustiger, hij wordt daar goed verzorgd en ik probeer nu een beetje voor mezelf te gaan zorgen. Ik bezoek hem nu bijna dagelijks en haal hem soms nog even weer naar huis, hoewel dat ook steeds moelijker wordt.
Het leven van een Mantelzorger is mooi, maar vaak door allerlei instanties ,regeltjes, die ook nog vaak weer veranderen en tegenslagen erg moeilijk. Bovendien wordt het niet genoeg gewaardeerd, want als die Mantelzorgers die alles gratis doen er allemaal mee gaan stoppen wordt de zorg nog meer belast”.

Foto’s: Catharina Glazenburg

Op het beeldmateriaal op de website van RTV Westerwolde rusten auteursrechten.