WINSCHOTEN – Op dinsdag 14 november houden de bewoners van de St. Vitusstraat in Winschoten in samenwerking met erfgoedvereniging Heemschut, de provinciale commissie Groningen van Heemschut en het Cuypersgenootschap een bijeenkomst voor het behoud en eerherstel van ‘hun’ 52 karakteristieke huurwoningen. Hiervoor zijn de lokale politieke partijen, bewoners en andere belangstellenden uitgenodigd.
Geen Sloop
De noodzaak tot deze bijeenkomst is het gegeven dat recent de bewoners door Woningcorporatie Acantus per brief op de hoogte zijn gesteld dat ze het voornemen hebben 27 van de 52 karakteristieke woningen te slopen. Hierbij is tevens vermeld dat zowel de huurdersorganisatie Oldambt (HOO) en de Gemeente Oldambt hiervoor een positief advies hebben afgegeven. Dit alles ondanks het feit dat begin dit jaar de bewoners, ondersteund door de Werkgroep Sociale Woningbouw (WSW) van de Bond Heemschut en het Cuypersgenootschap, het College van B en W en de Gemeenteraad via een brief en
een inspraak bij de Gemeenteraad op 25 april j.l. op de hoogte hebben gebracht deze karakteristieke woningen uit oogpunt van bijzonder Erfgoed, doch ook vanuit volkshuisvesting, bouwkundige en constructieve overwegingen behouden moeten worden.
Argumentatie
Sociaal Cultuurhistorisch Erfgoed
De 52 woningen aan de St. Vitusstraat zijn in 1917 gebouwd en hebben niet voor niets de status karakteristiek. Ooit gebouwd onder de Woningwet van 1901, waardoor het mogelijk werd gemaakt dat er nieuwe woningen gebouwd konden worden voor betaalbare huren. Vanuit oogpunt van de Volksgezondheid ontstane noodzaak arbeiders uit de sloppenwijken met alkoof- en rug-aan-rug woninkjes in de dichtbevolkte steden te verplaatsen naar de Volkswoningbouw in de nieuwe
Tuinwijken met veel ‘licht en lucht’. De woningen in de St Vitusstraat zijn in Winschoten vooral gebouwd voor de werknemers van de Noord Nederlandse Machinefabriek. Het aanzicht van deze woningen en de ligging ervan zijn vergelijkbaar met vroegere zgn. ‘arbeiderspaleisjes’, die elders in het land meer dan
eens zorgvuldig zijn gerenoveerd en/of gerestaureerd. Voor de provincie Groningen is een dergelijk complex buiten de Stad Groningen erg zeldzaam. Zeker ook voor het Oldambt alle reden om er trots en zuinig op te zijn.
Bouwkundig en Constructief
Ook vanuit bouwkundig opzicht is er geen reden voor sloop. Zeker, de woningen zijn gedateerd, doch na de eerste renovatie in de 80’er jaren van de vorige eeuw slecht onderhouden en onverantwoord verhuurd door zowel de voorganger van als huidige Woningcorporatie Acantus. Het spreekt voor zich dat dergelijke woningen slecht zijn geïsoleerd, onvoldoende ventilatie mogelijkheden hebben en na 40 jaar weer toe zijn aan een groot onderhoudsbeurt. Bovendien blijkt uit de conclusies van de onderzoeken van adviesbureau Wiertsema en Partners dat er aan de fundering van de woningen eigenlijk niets aan de hand is. Men spreekt van ‘hooguit enige hinder, geen gevaar’. Alleen onder de huisnummers 80 en 82 is het grondwaterpeil, vanwege een later aangebracht slibdepot op de plaats van de gesloopte Machinefabriek, sterk verhoogd. Dit heeft daar geleid tot enige verzakking van die woningen.
Het heeft er alle schijn van dat Woningcorporatie Acantus het vermeende funderingsprobleem, hetgeen alleen al geraamd is op ca. 140.000 euro per woning, opvoert om op dit moment 27 van de 52 woningen voor een sloopvergunning in aanmerking te laten komen. De ervaring van zowel Erfgoedvereniging Heemschut als die van het Cuypersgenootschap is, dat een hoog-niveau renovatie niet meer dan 50% van de kosten van sloop en vervangende nieuwbouw vergen. Vanuit oogpunt van duurzaamheid en circulariteit sluit deze kennis zeker aan bij het betoog van steeds meer deskundigen voor renovatie boven sloop-nieuwbouw. “Het meest duurzame huis is immers het huis dat er al staat”!
Woningcorporatie Acantus kan alleen deze woningen slopen, wanneer de Gemeenteraad Oldambt zal besluiten om dit woningbouw-complex het predicaat ‘karakteristiek’ te ontnemen. Dit is enkel mogelijk indien behoud en renovatie bouwtechnisch en financieel onmogelijk is. De bewoners en de hierboven genoemde Erfgoedgoedorganisaties willen, de kans aangrijpen de lokale politiek te laten zien en horen, dat de argumentatie ervoor oneigenlijk is. Bij de finale besluitvorming in het College van B en W en vervolgens de Gemeenteraad moet blijken of ook de lokale politiek hierover objectief wil en kan
oordelen en dit fraaie karakteristieke complex van 52 woningen kan worden behouden.
(De avond is alleen toegankelijk voor genodigden, tijd en locatie is ons niet bekend.)
Ingezonden