GRONINGEN – De nieuwe faunabeheerplannen gaan bij goedkeuring door het College van GS de komende vijf jaar het leven kosten aan vele tienduizenden dieren. Woensdag 13 november bespreken Provinciale Staten de plannen. De fractie van de Partij voor de Dieren vraagt het College om géén goedkeuring te verlenen, maar met een plan te komen voor vreedzaam samenleven met dieren. Het provinciale beleid moet verschuiven naar andere werings- en verjaagmethoden, die ook op de lange termijn effectief zijn. Een diervriendelijke én toekomstbestendige aanpak, die recht doet aan grondeigenaren, maar dierenwelzijn als uitgangspunt heeft.
68664 dode dieren in vijf jaar
Onder het huidige faunabeheerplan 2019 – 2024 zijn, tot nu toe, tenminste 68664 dieren gedood. Voor de plannen 2025 – 2029 worden nieuwe soorten toegevoegd. Voor het eerst zullen honderden damherten gedood gaan worden in het Lauwersmeergebied. Zonder dat serieus gezocht is naar een manier om deze inheemse dieren de ruimte te geven die ze van oudsher in het landschap hadden. De mogelijkheid om marters te vangen en doden in weidevogelgebieden worden flink verruimd, terwijl de zeer verarmde omgeving waar weide- en akkervogels in moeten leven de werkelijke oorzaak van hun teloorgang is. Ook wil de provincie toestaan ganzen die in de rui zijn met honderden tegelijk te vangen om ze vervolgens te vergassen. Deze methode veroorzaakt zeer veel dierenleed door de stress en de lange ademnood waar de dieren in verkeren voordat ze stikken.
Dierenbelangen
Opnieuw worden de belangen van dieren genegeerd, het mensbelang weegt steevast zwaarder. Statenlid Stijn ten Hoeve: “Deze faunabeheerplannen zijn in wezen fauna-afschotplannen. Wij zien een verwerpelijk automatisme om bij knelpunten tussen mens en dier snel te gaan schieten. Er staan ons zoveel effectieve middelen ter beschikking om dieren te sturen, als dat nodig is. Het vraagt wel om actieve inspanning, en daartoe zijn grondeigenaren lang niet altijd bereid. Maar het is bij wet verplicht om op diervriendelijke wijze schade proberen te voorkomen, alleen is de controle op die inzet zo goed als nihil. In plaats van uit gemakzucht naar het geweer te grijpen moeten we oefenen in co-existentie met in het wild levende dieren. Het delen van onze leefruimte met dieren betekent ook dat we een bepaalde mate van schade accepteren.”
Tessie Bevers