NIEUWE PEKELA – Vanmorgen organiseerden de wandelcoaches een wandeling door Nieuwe Pekela. Hieronder het verslag met foto’s, gemaakt door Jan Bossen.
Vanmorgen was voor het beginpunt van de wandeling van WandelenWerkt gekozen voor sportcentrum De Spil in Nieuwe Pekela.
De eerste keer dat de plaats Pekela in de geschiedenis voorkwam was in 1599. Een aantal Friezen en Hollanders, verenigd in de Pekelcompagnie, kochten veengronden langs het riviertje de Pekel A van de eigenaren uit het naburige stadje Winschoten. Doel van de compagnie was het afgraven van veen en het winnen van turf. In de achttiende eeuw werd in Pekela een Lutherse kerk gebouwd en in dezelfde eeuw kwam ook de zeevaart richting Duitsland en de Baltische staten op gang en tot grote bloei.
In de Spil stond om 8.45 uur de koffie met koek weer klaar en konden de wandelaars, die zich weer vooraf hadden opgegeven, zich melden bij de wandelcoaches. Om 9.15 uur was de start voor de eerste groep, voor de afstand van 10 km. De twee anderen afstanden, 8 en 6 km, vertrokken daarna met steeds een kwartier tussenruimte. De wandeling ging vanuit De Spil direct richting de zandwinning en ging verder door het naast gelegen natuurgebied.
Na de bebouwde kom te hebben verlaten ging de wandeling langs de Poortmanswijk, oftewel t Oal Alteveer. De Poortmanswijk is een verbindingswijk tussen het Alteveerkanaal en het Pekelder Hoofddiep. Hierbij ging de wandeling langs het oude Pekelder zwembad. Hierin zwommen niet alleen de mensen uit Pekela, maar ook vanuit Alteveer werd dit zwembad vroeger veelvuldig bezocht. Op de foto’s is nog te zien er nog steeds water in het bad zit en dat het betonnen bruggetje en de afscheidingspalen nog aanwezig zijn.
Op een bepaald moment kwam de wandeling aan bij een mysterieus stukje bos. Vroeger, vooral wanneer de kinderen vanuit Alteveer naar het zwembad gingen, werden ze gewaarschuwd niet te dicht bij dit bosje te komen. Want daarin hield zich een “Boesjeude“ schuil. En wat is nou een Boesjeude? Tijdens mijn zoektocht zag ik in de Grunneger Verhoalenwinkel dat Professor Luttje zich dat ook al had afgevraagd. En die vond tijdens zijn zoektocht zomaar een boekje van de hand van Saul van Messel, pseudoniem van Paul Meijer en vader van Ischa Meijer. En in dit boekje wordt verhaald over een Boesjeude. Hij vond hierin de zinsnede “en ik joag ze de stoepen op t lief, net as de mytiese Boesjeude, dij onstaarvelk blift “. Dat is het dus, iemand, een geest of wat dan ook, die je bang maakt of laat schrikken. En die nooit weg gaat.
Van dit stukje bos ging de wandeling via de 1e Ontsluitingsweg weer richting Nieuwe Pekela en kwamen ze uit bij de Dr. H. Brouwerstraat. Op dit straatnaambordje zijn de twee manieren van adressering in Pekela nog duidelijk te zien. Vroeger was Pekela verdeeld in wijken en had iedere wijk zijn nummering. Het bord op de foto staat dus op de grens van wijk C en D. Na de tweede wereldoorlog werd in 1946 gemeentelijk bepaald dat de adressen in een bepaalde wijk straatnamen zouden krijgen. Hier gaat het dus om Dr. H. Brouwer, maar een stukje verder gaat het om de Albatrosstraat, vernoemd naar de beroemde sigarenfabriek Albatros, later Champ Clark.
Van daar was het nog maar een klein stukje wandelen naar De Spil. En daar stond zoals gebruikelijk voor de liefhebbers de soep met brood weer klaar.
Jan Bossen
