ODOORN – Vandaag was voor het beginpunt van de wekelijkse wandeling van WandelenWerkt gekozen voor de Poolhoogte bij Odoorn. Daar stond om 8.45 uur de koffie met huisgemaakte appeltaart klaar en konden de wandelaars die zich weer vooraf hadden opgegeven zich melden bij de wandelcoaches Jolanda Willems, Robbert Huitsing en Mannie Kruizenga.
Aan het schitterende weer hebben deze drie niets kunnen bijdragen, maar verder hebben ze weer voor een schitterende wandelochtend gezorgd. Om 9.15 uur vertrok de eerste groep voor een wandeling van 10 km. en verder steeds weer een kwartier later de groepen voor 8 en de 6 km.
De Poolshoogte is een heuvel met daarop een uitkijktoren in de boswachterij Odoorn. De heuvel is gebouwd in 1934 bij de tweede ontginningsfase van dit gebied. In opdracht van boswachter Meelker werd een heuvel opgeworpen van 13 meter hoog. Het ontwerp was van zijn zoon en deze heeft ook de naam De Poolshoogte bedacht. Het werk is uitgevoerd in het kader van de werkverschaffing een helemaal gemaakt met schop en kruiwagen. Deelnemers aan de werkverschaffing waren ook vaak mensen die dit zware werk nog nooit hadden gedaan of niet gewend waren. Ze kregen hierdoor vaak bloedblaren in de handen. Een journalist heeft naar aanleiding hiervan de heuvel “De bloedberg van Exloo “ genoemd en deze naam wordt nu nog veel gebruikt. Naarmate de bomen hoger werden, werd het uitzicht steeds minder goed en verloor het zijn functie als uitkijkpost voor bosbranden. Daarom is er in 1968 een brandwachttoren op gebouwd. Dit was een voormalige boortoren van de NAM, de Nederlandse Aardolie Maatschappij. In 1999 verloor de toren zijn functie en werd afgebroken. In 2000 werd er een nieuwe, de huidige, uitkijktoren gebouwd en opengesteld voor het publiek. Vanuit hier heeft u een prachtig uitzicht over het Poolshoogte Schapenpark.
De wandeling ging vandaag dan ook voor een gedeelte door het bos en ook voor een gedeelte door het heidegebied van de boswachterij Odoorn. Gezien het prachtige weer was het echt genieten, wandelen onder een strak blauwe lucht. Ook de vogels hadden weer goede zin; we werden begeleid door hun prachtig gezang.
Tijdens de wandeling werd even stilgestaan bij het oorlogsmonument in de buurt van de Poolshoogte. Dit monument is opgericht ter nagedachtenis aan drie kinderen die in de zomer van 1945 zijn omgekomen. De bezetter had in de bossen bij Odoorn munitie verzameld om het op te blazen. Een deel van de munitie is niet ontploft en lag in de omgeving verspreid. Drie kinderen waren in het bos aan het spelen en hebben een gedeelte hiervan gevonden en zijn er mee gaan spelen. De munitie is toen wel tot ontploffing gekomen en de kinderen zijn hierbij omgekomen. De namen van de kinderen zijn: De broertjes Derk en Kornelius Pepping en hun vriendje Remmelt Groenewold. De keien die na de Tweede Wereldoorlog zijn geplaatst werden in 1997 voorzien van naamplaatjes.
Na afloop van de wandeling konden de wandelaars genieten van de gebruikelijke soep met brood, maar er kon ook gekozen worden voor een heerlijke lunch. Het was weer een prachtige wandelochtend en de coaches verdienen weer een dikke pluim.
Jan Bossen
